Superwizje grupowe

Superwizje grupowe

W procesie profesjonalnego coachingu, mentoringu oraz tutoringu (a także w ramach innych zawodów edukacyjnych) superwizja, jest wsparciem merytorycznym, procesowym i psychologicznym udzielanym zawodowemu edukatorowi przez uprawnionego do tego superwizora. Procesem nazywamy zarówno wgląd osoby zainteresowanej w przyczyny zaistniałych sytuacji poddawanych superwizji jak i umiejętność prześledzenia następstw psychologicznych i społecznych zaistniałej sytuacji.

Przedmiotem superwizji może być również praca trenera biznesowego lub menedżera. Wsparcie dotyczy prowadzenia sesji (zajęć, spotkań grupowych, szkoleń lub innych zadań) z konkretnym klientem lub grupą. Może również dotyczyć dylematów wynikających z pełnionej roli zawodowej lub miejsca aktywności zawodowej w życiu osoby superwizowanej.

Jest to niezbędna higiena psychiczna, każdego aktywnie działającego edukatora.

Superwizorzy

Superwizję w Bennewicz Instytucie Kognitywistyki prowadzą doświadczeni superwizorzy o specjalizacjach:

• coach,
• mentor,
• tutor,
• menedżer
• trener biznesowy

- doświadczeni w zakresie prowadzenia profesjonalnych sesji superwizyjnych, merytorycznie przygotowani i uprawnieni w tym zakresie, poprzez studia psychologiczne, socjologiczne, prawnicze oraz szkolenia psychoterapeutyczne, superwizyne i doświadczenie menedżerskie.

OPIS PROCESU SUPERWIZYJNEGO 

Niektóre superwizowane obszary

Szkolenie rozumiemy - jako grupowy (rzadziej indywidualny) proces edukacji prowadzący do rozwoju kompetencji, nabywania wiedzy lub wzrostu umiejętności.

Coaching - jest oparty na procesie swobodnego rozwoju osobistego lub szczegółowejkompetencji.

Mentoring - oparty jest na praktycznym utrwaleniu nabytych kompetencji aż do uzyskania biegłości.

Tutoring - opiera się na doradztwie i wszechstronnym wspieraniu procesu edukacji jednostki lub grupy, rozróżnia się tutoring ogólnorozwojowy oraz edukacyjny.

Proces zmiany w superwizji

W czasie superwizji zmiana następuje na skutek ciągu przemyślanych wydarzeń, którymi świadomie zarządza superwizor, w wyniku których klient superwizji, osiąga zamierzone cele szybciej i skuteczniej, niżby to uczynił samodzielnie lub w wyniku przypadkowych lub nawykowych działań.

Narzędzia stosowane w superwizji

Superwizorzy stosują modele pracy, narzędzia, metody i ćwiczenie, synkretyczne, mieszane- korzystają z szerokiego repertuaru metod np. coaching, mentoring , podejście behawioralno-poznawcze, Gestalt, process work, psychologia transpersonalna lub inne. Jednak wiodącym modelem pracy jest Psychologia Doświadczeń Subiektywnych - autorska metoda opracowana przez specjalistów z Bennewicz Instytutu Kognitywistyki.

Merytoryczny zakres superwizji

Zakres superwizji dotyczy wykorzystania i stosowania narzędzi, technik i procedur, zgodnie z zasadą ekologiczności i użyteczności coachingowej. W superwizji zawsze jest mowa o co najmniej dwóch klientach. Pierwszym jest zgłaszający się na superwizję edukator (coach, mentor, tutor, menedżer itd.), drugim jest klient (coachee, mentee, tutee) lub grupa, z którą pracuje edukator oraz ich konkretne problemy lub dylematy. W centrum zainteresowania jest jednak sam edukator oraz jego dylematy związane z pracą w zawodzie edukacyjno- pomocowym.

Możliwie jest również omawianie tematów bardziej ogólnych jak: sens pracy i jej znaczenie w życiu edukatora, zasady etyki w danej dyscyplinie, poczucie odpowiedzialności za klienta, rozwój kompetencji merytorycznych i inne.W każdym przypadku, nadrzędne jest dobro klienta, którego proces coachingowy (lub inny), edukator omawia ze swoim superwizorem.

Ekologia procesu superwizyjnego

Ekologia zmiany dotyczy przede wszystkim prawidłowego ustalania celów. Jest każdorazowym potwierdzaniem za pomocą obserwowalnych wskaźników, że cele realizowane przez klienta, służą zwiększaniu jego zasobności oraz dobrostanu.

Ważne jest również ustalanie, czy osiągnięty dobrostan nie będzie w konflikcie z innymi ważnymi celami, a także osobami w otoczeniu klienta. Ekologia superwizji pozwala na sprawdzenie, czy działania podjęte przez edukatora są użyteczne dla rozwoju klienta, a także, czy służą samemu edukatorowi.

Psychologia w superwizji

Przedmiotem superwizji bardzo często jest przeniesienie lub przeciwprzeniesienie, czyli nieświadome rzutowanie emocji, potrzeb i wzorców zachowań klienta na edukatora oraz edukatora na klienta.

Aspekt psychologiczny w superwizji dotyczy postaw, emocji, a także mechanizmów obronnych osobowości edukatora uaktywnianych w czasie, lub w związku z prowadzonymi sesjami.

Proces superwizyjny opiera się w dużej mierze na pracy z przekonaniami, wartościami i tożsamością zawodową edukatora. Niekiedy również dotyczy poczucia sensu pracy oraz zawodowej misji i wizji.

Grupowa metoda pracy superwizyjnej.

Uczestnikami superwizji jest kilku edukatorów (ok. 5 - 12) czasem z różnych dyscyplin edukacyjnych i branż (np. coaching, zarządzanie, mentoring). Każdy z uczestników ma prawo do zabierania głosu w czasie sesji oraz udzielania konstruktywnej informacji zwrotnej. Uczestnik chętny do pracy nad tematem indywidualnym zgłasza swój cel, temat lub dylemat do zrealizowania. Temat ten jest przepracowywany z użyciem technik, narzędzi lub procedur synkretycznych.

Superwizowany edukator uzyskuje informacje zwrotne od wszystkich lub niektórych uczestników grupy, w tym również od prowadzącego superwizora. Stosowane są również takie metody jak: psychodrama, techniki kreatywne oraz feedback. Wiodącym modelem pracy są narzędzia i techniki oraz założenia wynikając z Psychologii Doświadczeń Subiektywnych.

Nierzadko edukator proszony jest o odegranie swego klienta, zaś inny uczestnik superwizji wciela się w rolę edukatora. Edukator pracuje nad swoim tematem pod kierunkiem superwizora i przy aktywnym udziale grupy aż do uzyskania wglądu. Przebiegiem sytuacji zarządza superwizor.

Skuteczne w superwizji grupowej jest także używanie metod i narzędzi stosowanych w coachingu grupowym. W czasie superwizji grupowej pomocny jest skład mieszany grupy. Udział specjalistów z różnych dziedzin np. trenerów biznesu, coachów, tutorów, mentorów, menedżerów różnych szczebli - wywodzących się z różnych branż. Jest to dodatkowy element wzbogacający superwizję o różnorodne doświadczenia uczestników. Model teoretyczny i praktyczny dotyczący przebiegu, struktury i założeń superwizji został zaczerpnięty z grup treningowych, opracowany przez Michaela Balinta, znany jako Grupowy Trening Balintonowski oraz Psychologia Doświadczeń Subiektywnych 

Superwizja odbywa się online na platformie zoom. Po zakupieniu biletu, na adres mailowy przyjdzie link z dostępem do spotkania.

Czas trwania: 18.00 - 21.00

Serdecznie zapraszamy, 

Anna Jera i Maciej Bennewicz