Jeżyce Story, czyli prawdziwa historia dzielnicy- darmowy spacer

Specjalny, darmowy spacer, zapraszamy:

12.06 Jeżyce story, czyli prawdziwa historia dzielnicy - ok. 2 godz. Start godz. 11.00 

 miejsce: Stare Zoo.

Gdy kilka lat temu w mieszkańcach Poznania zaczęła dojrzewać potrzeba poszukiwania i stworzenia alternatywnego dla Starego Rynku centrum miasta, nikt do końca nie wiedział, który z miejskich fyrtli przejmie tę rolę. Dziś doskonale widać, że to właśnie Jeżyce stały się, jeśli nie najmodniejszą poznańską dzielnicą, to z pewnością taką, która ma największą moc przyciągania. Pozytywny impuls do rozwoju dała głównie nowa społeczność młodych ludzi, którzy w Jeżycach dostrzegli miejsce do realizowania swoich pomysłów i aktywności. Tu powstają nowe restauracje, knajpki, bary z ulicznym jedzeniem - czyli współczesne miejsca spotkań. Tu dobrze ma się kultura, działają dwa teatry, Centrum Amarant, a najstarsze kino nie zostaje zamienione w Biedronkę. Tu przestrzeń zachowała swój klimat, tożsamość i mieszczański charakter. 

Tu powstają nowe kreatywne, małe i większe biznesy, a główna ulica dzielnicy pełna jest ludzi o każdej porze dnia.Co zadecydowało o tym, że to właśnie Jeżyce okazały się dzielnicą z tak dużym potencjałem? Podczas spaceru z przewodnikiem, postaramy się odwiedzić kultowe miejsca, zebrać historie i ślady dawnych wydarzeń, które nadały dzielnicy unikalnego charakteru. Aby to zrobić, należy cofnąć się w czasie - do dawnej podpoznańskiej wsi Jeżyce, a może raczej… Yssycz, Issyce, Jerzyce? 

Pierwszy raz nazwa dzisiejszej dzielnicy (później zapisywana w różnych wariantach), pojawia się w 1253 r. w dokumencie lokacyjnym Poznania. Bez podróży w czasie, nie zrozumiemy, jak rozwijały się Jeżyce, które przez całe stulecia, zdecydowaną większość swej historii były podmiejską wsią. W granice Poznania włączono ją dopiero 1900 r., chociaż proces przemiany wsi w przedmieście rozpoczął się kilkanaście lat wcześniej.O dawnym wiejskim charakterze świadczą nie tylko niektóre zachowane budynki, ale także układ urbanistyczny najstarszej części Jeżyc. Można go dostrzec w charakterystycznym owalnym biegu ul. Kościelnej. Pomiędzy jezdniami, gdzie dziś znajdują się trawniki, parking i stacja benzynowa, dawniej istniały dwa stawy, wokół których wznosiły się najstarsze jeżyckie domy. Dużo późniejsze, lecz także pochodzące z czasów dawnej wsi są charakterystyczne budynki o konstrukcji szkieletowej. Przypominają o tym, że Jeżyce to także wieś bamberska. Osadnicy bawarscy pomogli podnieść podpoznańskie wsie z ruin. W 1718 r. Jeżyce zamieszkuje tylko 14 osób, potrzeba rąk i energii do pracy. Bambrzy pozostawili trwały ślad swojej obecności w postaci zagród, budynków czy kamienic budowanych na ich zlecenie. Najbardziej rozpoznawalne są dziś te, w których prowadzi się działalność komercyjną. Zagroda Bamberska czy Dąbrowskiego 42 to najpopularniejsze, choć niekoniecznie najwierniej odrestaurowane miejsca dawnej działalności jeżyckich bambrów. 

Wielu poznaniaków nosi dziś nazwiska bamberskich osadników. Do najpopularniejszych jeżyckich należą Kayser, Leitgeber, Hirsch, Paul, Paetz, Rausch czy Reiss.Proces przekształcania wsi w przedmieście, a później w miasto, utrudniały przepisy budowlane w obrębie rejonów fortecznych poznańskiej twierdzy. Po ich zniesieniu, zaczyna się dla Jeżyc inwestycyjny boom, które na zawsze zmieni charakter i wygląd dzielnicy. Wcześniej, bo w 29.06.1890 r. zorganizowano pierwszy jeżycki targ. Tę datę jeżyczanie powinni zachować głęboko w sercach i urządzać 29. czerwca każdego roku specjalne święto. W ten wyjątkowy dzień zaczyna bić serce dzielnicy - Rynek Jeżycki.

Pomimo, że w Jeżycach powstaje pierwszy dworzec kolejowy, zoo, a zachodnia część dzielnicy zyskuje industrialny charakter ze względu na otwierane tam fabryki, zmiany zachodzą stopniowo. Świadczy o tym fakt, że do końca XIX wieku niedaleko od dzisiejszej ul. Polnej nadal organizowane są polowania na żyjącą tam zwierzynę. Formalnie Jeżyce stają się częścią Poznania na początku w 1900 roku. W XX wieku powstanie modernistyczny gmach dzisiejszego ZUS-u, Teatr Nowy, wiele z secesyjnych kamienic. Jeszcze w 1899 zakończono budowę pierwszej świątyni polskiej w czasach zaboru pruskiego - kościoła pw. Najśw. Serca Jezusa i św. Floriana. Włączenie dzielnicy w granice miasta wpłynie na rozwój Jeżyc, ale nie pozbawi ich tożsamości i lokalnego kolorytu. Jeżyce można zwiedzać lub pokazywać znajomym na rozmaite sposoby, według różnego klucza. Można spacerować szlakiem jeżyckiej secesji lub poszukać śladów wiejskości Jeżyc. Można tropić miejsca związane z literacką rodziną Borejków, lub odkrywać te związane z bamberską historią dzielnicy. Jedni podążą śladami wielkiej historii i bohaterów wydarzeń Czerwca '56, inni odwiedzą ulice i bramy, które znają z hiphopowej twórczości Pei. Spacer z przewodnikiem to okazja, żeby spojrzeć na Jeżyce z szerszej perspektywy. Chcemy wspólnie odwiedzić kultowe miejsca popularnej dzielnicy i zastanowić się nad jej dzisiejszym fenomenem. Chcemy poszukać miejsc dla Jeżyc najważniejszych i nadających dzielnicy niepowtarzalnego charakteru.
Początek spaceru 12.06. przy wejściu do Starego Zoo o godz. 11:00. Spacer potrwa ok. 2 godz.Marcin Fabiszak