II Konferencja “Edukacja Wzbogacająca Życie - WYDARZENIE ODWOŁANE

13 Marca 2020, 10:00 (Piątek) - 14 Marca 2020, 18:00 (Sobota)

Zobacz na mapie

To wydarzenie już się skończyło. Zapraszamy na inne ciekawe wydarzenia.

PROGRAM SZCZEGÓŁOWY

DZIEŃ PIERWSZY
13 marca 2020, piątek

09:00 - 10:00 Rejestracja uczestników

10:00 - 11:30 Wykład E
Do wyboru wykład lub panel:

Dlaczego to zrobiłeś? Empatyczne zrozumienie dzieci i oferowanie im wsparcia. (Frank Gaschler, Niemcy)
Wykład z praktyką.Wykład będzie tłumaczony na język polski. 

Zamiast pytać "Kto to zrobił?", "Kto tu jest ofiarą?" lub "Jak mogę powstrzymać dziecko przed zrobieniem tego ponownie?", NVC daje nam szansę empatycznego zrozumienia motywacji dziecka. Nie oznacza to wyrażania zgody, tylko okazję do wsparcia dzieci.

Panel dyskusyjny "Jak edukacja może wzbogacać życie?"(Agnieszka Satalecka, Agnieszka Stein, Monika Szczepanik, Tomasz Tokarz)

Do panelu dyskusyjnego o wartościach współczesnej edukacji, o marzeniach i drodze ich realizacji, o trudnościach i o tym, jak je przezwyciężać, o narzędziach budowania lepszego świata dla nas wszystkich - nauczycieli, uczniów i ich rodziców - zaprosiłam Agnieszkę Stein i Monikę Szczepanik. Porozmawiajmy razem o tym, co nam wszystkim służy. Co nas wzmacnia. Kiedy i jak uczymy się skutecznie i jak sprawić, aby wiedza służyła nam wszystkim do budowania świata troski i współpracy, świata radości i wzajemności. Zapraszam, Agnieszka Satalecka.


11:30 - 12:00 Przerwa kawowa

12:00 - 14:30 Warsztat A
Do wyboru jeden z pięciu równolegle trwających warsztatów:

Wprowadzenie do NVC (Agnieszka Pietlicka)

Zapraszamy do odkrycia świata Porozumienia bez Przemocy nazywanego też modelem komunikacji NVC (od NonviolentCommunication), komunikacją empatyczną, językiem serca lub językiem żyrafy. Porozumienie przyczynia się tam, gdzie tego chcemy, do wysokiej jakości kontaktu, wzmacnia lub pomaga odbudować więzi, ułatwia codzienny dialog, zapobiega nieporozumieniom.
Podczas spotkania uczestnicy będą mieli okazję:- poznać założenia światopoglądu Porozumienia,- przyjrzeć się roli emocji, szczególnie w trudnych momentach,- poznać różnicę między prośbami a żądaniami,- odkryć, które przyzwyczajenia komunikacyjne, nie służą ani nam, ani drugiej stronie, ani dialogowi,- nauczyć się formułować prośby tak, by wzrosły szanse, że zostaną one zrozumiane (a może nawet spełnione),- oraz przekształcać je tak, by zachęcały do współpracy i tworzyły atmosferę wzajemnego poszanowania.
Porozumienie znajduje zastosowanie we wszystkich możliwych obszarach i najrozmaitszego typu relacjach: między rodzicami a dziećmi- także dorosłymi, między rodzeństwem, w związku, z kolegami, z szefową, z sąsiadką, ze współlokatorem…
Więcej informacji na temat Porozumienia bez Przemocy: www.cnvc.org, www.du-t.com albo www.nvc.info.pl 

Mindfullness dla dzieci (Ewa Orłowska)

Smakowanie teraźniejszości - trening uważność dla dzieci i młodzieży czyli kto i jak może uczyć dzieci być szczęśliwe.
Jak być z dzieckiem, aby ono mogło być ze sobą?
Jakie warunki i rytuały pomagają dzieciom znaleźć oparcie w rozedrganym świecie?
W krótkich ćwiczeniach doświadczysz czym jest uważność i posmakujesz, jak może przynieść ukojenie w codziennym życiu.
Wyjdziesz z inspiracjami jak powiązać własny trening uważności z uczeniem jej dzieci w domu i w szkole. Dowiesz się dla kogo uważność nie jest dobra.

Klasa, w której wszyscy dobrze się czujemy - założenia, narzędzia, techniki. (Marta Kułaga)

Prowadziłam takie klasy, do których nie mialam ochoty nawet wchodzić. Na samą myśl robiło mi się słabo. Nieustanna walka o przetrwanie. Kto wygra? Kto bedzie silniejszy? Kto się nie ugnie? To był koszmar. Jako młoda nauczycielka, "dojeżdżająca" na wybrane zajęcia, nie miałam wsparcia ani pomysłu jak mozna inaczej.
Wiem też, że zmiana kultury klasy szkoły jest wyzwaniem. Zarówno dzieci jak i nauczyciele jesteśmy wychowani w paradygmacie posłuszeństwa, kar i nagród.
Jak można inaczej?
Jak zrobić pierwsze kroki do zmiany?
Jak zmieniać swoja klase w swoim tempie i w zgodzie ze sobą?
W czasie warsztatu, chcę Was zainspirować jak można inaczej być ze sobą w klasie, jakie są najważniejsze czynniki i jak ustrzec się pułapek, w które można wpaść. 

Zadbaj o siebie, by zadbać o dzieci czyli praktyka przyjmowania dobra i empatia dla siebie w codziennym życiu. (Joanna Berendt)

"Nigdy nie popełniłeś błędu i nigdy go nie popełnisz. Zrobiłeś jedynie to, czego byś nie zrobił, gdybyś wtedy wiedział to, co wiesz dziś." Marshall B. Rosenberg
By móc obdarzać dzieci uważnością, dobrem, ciepłem, życzliwością, towarzyszyć im z ciekawością i akceptacją w odkrywaniu świata, a także wzmacnianiu wewnętrznego potencjału potrzebujemy umieć dbać o siebie. Gdy zadbamy o siebie, nauczymy się docierać do tego co w nas żywe i co dla nas ważne łatwiej będzie spojrzeć na ludzi dookoła (małych i dużych) z empatią. Empatia w Porozumieniu bez Przemocy to obecność, towarzyszenie drugiej osobie, tworzenie przestrzeni akceptacji, wspólnego bycia by za słowami i czynami dostrzegać uczucia i uniwersalne potrzeby.
- A gdyby te jakości dać nie tylko dzieciom czy bliskim osobom, lecz również sobie?
- Gdyby mieć przy sobie, kiedy tylko będzie potrzebne, sprawdzone sposoby budować kontakt z samym sobą w trudnych emocjonalnie momentach?
- Co nowego byłby możliwe w relacjach z innymi, gdybyśmy zamiast się obwiniać czy oceniać umieć budować relację ze sobą?
Empatia dla siebie to dla mnie kluczowy element wewnętrznego BHP rodzica, nauczyciela, świadomego dorosłego. To także dar nie tylko dla siebie, lecz również dla relacji z innymi, w tym również z dziećmi.Drugi niezmiernie ważny w mojej opinie element BHP rodzica czy nauczyciela to praktyka przyjmowania dobra. Dostrzeganie małych momentów, gdy nasze potrzeby są zaspokojone, gdy jesteśmy bezpieczni, mamy takie relacje z innymi jakich potrzebujemy lub udaje nam się osiągać to co dla nas istotne pomaga budować szczęśliwy mózg i zadbać o swój dobrostan.
O praktyce przyjmowania dobra Rick Hanson, twórca Pozytywnej Neuroplastyczności pisał : "Wyobraź sobie, że twój umysł to ogród. Możesz się nim zajmować na trzy sposoby: obserwować go, wyrywać chwasty i sadzić kwiaty. "Na tym warsztacie omówimy skupimy się na "sadzeniu kwiatów" w ogrodzie umysłu czyli rozwijaniu takich zasobów mentalnych, których potrzebujemy by cieszyć się dobrostanem w wyzwaniach codziennego życia. Niezbędnym krokiem w kierunku udanego życia i relacji (również z dziećmi) wg. Ricka Hansona jest stanięcie po swojej stronie, obdarzanie siebie życzliwością i dobrem. Dlatego poznamy proste praktyki Pozytwynej Neuroplatyczności wspierające dzień po dniu, chwila po chwili budowanie tych zasobów, których potrzebujemy by z empatią patrzeć na siebie i innych.
Warsztat to możliwość:
- przećwiczenia w praktyce empatii dla siebie 4 kluczowych komponentów empatycznej komunikacji ze sobą NVC (z ang. Nonviolent Communication)
- poznania trzech kluczowych potrzeb naszego mózgu, jego dwóch trybów działania i jak to przekłada się na codzienne życia-zgłębienia i przećwiczenie modelu Pozytywnej Neuroplastyczności wg. Ricka Hansona HEA

Jak przestać pomagać, a zacząć realnie wspierać dzieci w konflikcie? - czyli wyjść poza schemat wybawiciel-prześladowca-ofiara. (Agnieszka Rzewuska-Paca) BRAK MIEJSC

Gdy chcemy pomóc stronom będącym w konflikcie, często nieświadomie zaczynamy grać w "trójkąt dramatyczny". Tę dynamikę często uruchamia osoba wchodząca w role "wybawcy" - wyznaczając tym samym kto "zawinił" (sprawca) i kto jest "pokrzywdzony" (ofiara). To pozbawia sprawczości i mocy obie strony konfliktu, skupiając się na problemie i winie. Porozumienie bez Przemocy, poprzez koncentrację na potrzebach pozwala na wyjście poza racje i etykiety, w stronę objęcia uwagą potrzeb wszystkich stron i szukania rozwiązań, które działają dla wszystkich zainteresowanych. Poprzez wsparcie odpowiedzialności za własny udział w sytuacji oraz swoje potrzeby wspiera budowanie poczucia bezpieczeństwa i sprawczości.
Warsztaty pozwolą na:
- lepsze zrozumienie dynamiki "trójkąta dramatycznego" oraz dobrych powodów, dla których w niego "gramy"
- poznanie "trójkąta budującego"
- konstruktywnej odpowiedzi na trójkąt dramatyczny
- zrozumienie jak można realnie wspierać dzieci z konflikcie przy pomocy narzędzi Porozumienia bez Przemocy. 

14:30 - 16:00 Przerwa obiadowa (obiad w cenie biletu)

16:00 - 18:30 Warsztat B
Do wyboru jeden z pięciu równolegle trwających warsztatów:


Złość - "dzwonek alarmowy" (Agnieszka Pietlicka)

OD DESTRUKCYJNEJ SIŁY KU KONSTRUKTYWNEJ ENERGII Z POROZUMIENIEM BEZ PRZEMOCY MARSHALLA ROSENBERGA.
Wkurzam się, kiedy stoję w korku. Podnosi mi się ciśnienie, gdy tylko pomyślę o poniedziałkowych zebraniach zarządu. Wnerwiają mnie buty na środku pokoju. Puszczają mi nerwy, kiedy szósty raz proszę o odrobienie lekcji.
Złość to szczególne uczucie, określane czasami w Porozumieniu bez Przemocy jako ,,dzwonek alarmowy". Jak napisała Miki Kashtan: tak wielu z nas chciałoby być usłyszanym z naszą złością, mimo iż sami czyjejś złości usłyszeć nie potrafimy.
Bywają osoby, którym to uczucie towarzyszy niemal bez przerwy. Są też tacy, którzy mają złość wypartą, wygnaną - nie czują jej. A jeszcze inni - czują ale zakazane jest jej wyrażane, więc wszystko połykają. Wykład został stworzony z myślą o osobach, które lepiej chcą radzić sobie z tym szczególnym uczuciem na wszystkich szczeblach jego intensywności - od lekkiego zniecierpliwienia do wszystko rozsadzającej furii. Dla tych, którzy chcą wybierać i raczej odpowiadać niż reagować.
Na spotkaniu:
- przyjrzymy się mechanizmom, które włączają się w momentach złości, co pomoże zrozumieć, dlaczego tak trudno nam ją czasem zatrzymać,
- wyszukamy, które przyzwyczajenia myślowe szczególnie skutecznie złość "karmią" czyli wzmagają,
- porozmawiamy o tym, jak możemy zacząć zmieniać naszą relację ze złością tak, żeby służyła nam i naszym relacjom z innymi.

Wolność a bezpieczeństwo (Dominika Jasińska)

Dylemat każdego rodzica - w jaki sposób ustalać granicę pomiędzy dostępem do wolności, którą oferujemy dzieciom a zapewnieniem im bezpieczeństwa? W jaki sposób komunikować naszą granicę tak by uszanować wolność dziecka z jednoczesnym uwzględnieniem jego granic i autonomii? Jak bezpiecznie wychowywać i nie zabić w dziecku chęci eksploracji w wolności?

I w końcu jak Porozumienie bez Przemocy może nas, dorosłych, wspierać w tej, wydaje się, niełatwej ścieżce, która zmienia się wraz z rozwojem dziecka.


O bezradności - czyli co robić, kiedy nic nie działa? (Agnieszka Rzewuska-Paca)

Jakie zastosować strategie, narzędzia, by odzyskać sprawczość?
Bezradność, bezsilność to były jedne z moich najmniej ulubionych uczuć. Zaraz po wstydzie. A wstydziłam się momentów swojej bezradności ogromnie. Nadal nie lubię być bezradna. Ale teraz wiem już jak wrócić do swojej mocy, jak odzyskać poczucie wpływu na siebie i, poprzez to, na swoje otoczenie.Jako rodzice, wychowawcy mamy ogrom okazji, żeby mierzyć się z własną bezradnością. Poranna gonitwa za malcem, który nie chce się ubrać, gdy na horyzoncie ważne spotkanie w pracy? Towarzyszenie dziecku, które sobie z czymś kompletnie nie radzi w szkole albo doświadcza poważnych trudności w kontaktach z rówieśnikami? Mierzenie się z grupą uczniów, którzy otwarcie demonstrują, że nie chcą tu być? To tylko niektóre sytuacje, do rozwikłania których przydałby się złoty klucz albo...zloty most - po którym można wrócić do poczucia sprawczości, gdzie mamy pełen dostęp do swoich zasobów, umiejętności, czy kreatywnych pomysłów na wyjście z sytuacji. W czasie warsztatu będziecie mieli okazję lepiej zrozumieć swoje doświadczenie bezradności i to, co za nim stoi. Poszukamy też złotego mostu - łącząc Porozumienie bez Przemocy i pracę w kontakcie z ciałem, dzięki czemu będziecie mogli "zapamiętać" w ciele zarówno doświadczenie własnej sprawczości i mocy, jak i drogę prowadzącej tam z miejsca bezradności. Drogę, którą Wasze ciało pomoże Wam przebyć, gdy głowa przestanie ogarniać.
Zapraszam.

Być częścią rozwiązania, czyli o wspieraniu dzieci w konfliktach (Monika Szczepanik)

Warsztat dedykowany jest rodzicom oraz nauczycielom dzieci w wieku 4-10 lat. W trakcie warsztatu będziemy rozmawiać o tym jak:- traktować konflikt jako część życia - przyzwyczaić dzieci do szukania rozwiązań zamiast winnych- słuchać dla usłyszenia - wyrażać to, co dla nas ważne - oddać dzieciom odpowiedzialność za ustalenia i rozwiązania. 

Będzie trochę o mikrokręgach i trochę o mini mediacjach. A to wszystko po ty, by zachęcić was do zanurzenia się w obu narzędziach. 

Od granic do porozumienia - od "Nie" do szczerości (Frank Gaschler, Niemcy)
Warsztat dla osób z podstawową znajomością NVC, po 3 dniach warsztatów. Warsztat będzie tłumaczony na język polski.

Być może trudno Ci czasem stawiać granice i wyrażać "nie" wobec twojego dziecka. A równocześnie możesz pragnąć, by umiało ono stawiać takie granice wobec innych. Tylko gdzie ma się tego nauczyć? Na tych warsztatach możesz zdobyć praktyczne doświadczenie w zakresie tego, jak pomocne dla relacji może być mówienie "nie" i stawianie granic.


DZIEŃ DRUGI
14 marca 2020, sobota

09:00 - 10:30 Wykład F
Do wyboru jeden z dwóch tematów:

Mózgi w stanie zagrożenia. Znaczenie stresu w szkole. (Marek Kaczmarzyk)

Słowo stres, kojarzy nam się z czymś negatywnym, szkodliwym, z czymś czego należy za wszelką cenę unikać. Jest z nim mniej więcej tak jak z bólem - kiedy go czujemy, chcemy zrobić wszystko, żeby ustąpił. A przecież, ból jest dla naszego ciała niezbędnym sygnałem o niebezpieczeństwie. Po co nam w takim razie stres? Jaką rolę odgrywa w naszym życiu? I czy byłoby to życie bezpieczne, gdyby go całkowicie wyeliminować.
Stres odczuwamy, ponieważ w naszej przeszłości okazał się przystosowawczo korzystny. Unikanie go za wszelką cenę jest nie tylko bezcelowe, ale i niebezpieczne. Umiarkowany stres zwiększa nasze możliwości - zarówno fizyczne, jak i te związane z aktywnością poznawczą. Dopiero silny lub długotrwały powoduje niekorzystne reakcje fizjologiczne i może mieć fatalne następstwa. Jak odróżnić stres dopingujący do działania od stresu który nas ogranicza.
Czy wiemy, że uczeń w silnym stresie praktycznie traci dostęp do swojej wiedzy? I nie jest to wynik słabego przygotowania lub niechęci. Nasza pamięć słabnie, kiedy stres rośnie w siłę. Stojący na środku klasy uczeń wywołany do odpowiedzi, może być w tak silnym stresie, że nie pomogą mu najprostsze "koła ratunkowe" rzucane przez nauczyciela. Jedyną szansą dla niego jest przerwa w pytaniu i kilka chwil na obniżenie stresu. Jak sprawić, żeby w procesie edukacji wykorzystać mobilizacyjną siłę stresu, i unikać stawiania mózgów naszych uczniów w stan zagrożenia.
W trakcie szkolenia:
- dowiemy się, czym jest stres i jaka jest jego naturalna rola w życiu człowieka;
- zrozumiemy dlaczego pewne sytuacje stresowe mogą nas mobilizować a inne zabijają wszelką kreatywność i uniemożliwiają dostęp do zasobów pamięci;
- poznamy behawioralne i fizjologiczne przejawy stresu;
- zrozumiemy fizjologiczne konsekwencje stresu i ich wpływ na sprawność układu odpornościowego;
- zastanowimy się, jak ograniczyć w procesie edukacji negatywny wpływ stresu.

Mówiłem Ci tysiąc razy! Jak dać się dzieciom zrozumieć i dlaczego one zawsze mówią "nie"? (Frank Gaschler, Niemcy)
Wykład z praktyką. Wykład będzie tłumaczony na język polski. 

Dzieci nie robią tego, co im mówimy - pomimo, a może właśnie dlatego, że powiedzieliśmy to wcześniej tysiąc razy. Czy one chcą mnie sprowokować? Czy chcą walki o władzę? Czy są po prostu zbyt leniwe? - A może po prostu mnie nie zrozumiały, bo ja sam nie wiem, co właściwie chcę powiedzieć? Ten wykład jest o tym, jak dać się zrozumieć i o rozumieniu dziecięcego "nie", tak aby zbudować razem twórczą więź. 

10:30 - 11:00 Przerwa kawowa

11:00 - 13:30 Warsztaty
do wyboru jeden z pięciu równolegle trwających warsztatów: 

Bycie sobą / akceptacja (Dominika Jasińska)

Możemy być sobą kiedy dorastamy z jednej strony zaopiekowani, w bezpiecznym emocjonalnie i fizycznie środowisku, z drugiej w wolności i poszanowaniu - naszych granic, naszych wyborów, naszej osobistej wolności. W jaki sposób wspierać w dziecku troskę i miłość do siebie, wzmacniać poczucie wartości i akceptacje siebie tak by wyrosło na dorosłego, który wie kim jest i szanuje swoją wewnętrzną prawdę, nie bojąc się oceny i bycia zdeprecjonowanym, z jednoczesną świadomością
wpływu swoich zachowań na życie innych osób? W jaki sposób Porozumienie bez Przemocy może wesprzeć wychowanie dziecka do umiejętności bycia sobą w dorosłym życiu?

Alicja po drugiej stronie lustra - dwie twarze mechanizmów lustrzanych. (Marek Kaczmarzyk)

Odkryte w ostatniej dekadzie XX wieku mechanizmy lustrzane okazały się kluczem do jednej z największych tajemnic ludzkiego mózgu. Dlaczego patrząc w twarz innej osoby rozumiemy jej nastroje i przewidujemy intencje? Dlaczego widok uśmiechniętej twarzy jest przyjemny a objawy lęku u innych skłaniają nas do ostrożności? Dlaczego wreszcie, pogodny i zaangażowany nauczyciel jest bardziej skuteczny niż jego zmęczony i sfrustrowany kolega?
Okazuje się, że nasze mózgi zdolne są do wytwarzania stanów analogicznych do tych, jakie mają miejsce w mózgach osób które obserwujemy. W taki właśnie sposób neurobiolodzy wyjaśniają dzisiaj zjawisko empatii. Źródło jej biologicznego podłoża bije głęboko w naszej ewolucyjnej przeszłości. Jako gatunek społeczny jesteśmy zdolni do precyzyjnej wymiany informacji o reakcjach na otaczający nas świat, co zapewnia nam bezpieczeństwo.Szkoła jest miejscem transferu informacji kulturowej zarówno w obszarze wiedzy jak i postaw. Nie jest to możliwe bez silnej relacji osób zaangażowanych w proces edukacji. Odkrycia neurobiologów są cennymi wskazówkami na temat możliwości jakie ma nauczyciel i wychowawca w tym zakresie. Kiedy wspólnie z innymi idziemy przez świat, możliwość rozumienia naszych wzajemnych reakcji na to co widzimy powoduje, że praktycznie nie można postawić granicy pomiędzy umysłami poszczególnych ludzi.
W trakcie szkolenia:
- dowiemy się jak i kiedy odkryto mechanizmy lustrzane;- zrozumiemy jakie jest ich znaczenie dla społecznego charakteru naszego gatunku;
- poznamy rolę mechanizmów lustrzanych w procesie edukacji;- dowiemy się dlaczego zainteresowany swoją dziedziną nauczyciel, jest skuteczny;
- wyjaśnimy też, dlaczego nasi uczniowie wolą pogodnych nauczycieli.

Chcesz mieć rację czy relację, czyli o tym co wspiera budowanie relacji? (Monika Szczepanik)

Na warsztat weźmiemy strategię, który wspierają budowanie empatycznych relacji. Zajrzymy pod powierzchnię naszych nawykowych zachowań, by zyskać więcej jasności i lekkości w codzienności. Sprawdzimy jak wygląda rozmowa, w której z jednej strony słyszymy drugiego: dziecko, współmałżonka, partnerkę, a z drugiej - jesteśmy słyszani. Sprawdzimy jakie słowa otwierają nas na kontakt i relacje, a jakie przeszkadzają. Znajdziemy kilka strategii, dzięki którym nasze słowa przejdą "metamorfozę i transformację" i zbudują bezpieczną przestrzeń dla relacji. 


Relacje w epoce smartfona - jak wykorzystać nowe technologie do rozwijania kompetencji społecznych.(Tomasz Tokarz)

Izolują? Skazują na samotność? Pozbawiają kontaktu z ludźmi? O nowych technologiach, smartfonach i Internecie, funkcjonuje wiele wyobrażeń. Czy rzeczywiście ekrany przeszkadzają nam w budowaniu relacji? A może można je wykorzystać do ich wzmacniania?

Podczas warsztatu pokażę Ci jak za pomocą nowych technologii można zaprojektować gry i ćwiczenia rozwijające umiejętności współpracy, komunikacji, kreatywności, krytycznego myślenia, odkrywania mocnych stron. Mądrze wykorzystane narzędzia cyfrowe pozwalają na działanie z innymi, na wspólne, grupowe mierzenie się z wyzwaniami, na budowanie wspólnoty. Zapraszam.

Jak mogę sprawić, by moja szkoła, przedszkole i rodzina wzbogacały życie (Frank Gaschler, Niemcy)
Warsztat dla osób z podstawową znajomością NVC, po 3 dniach warsztatów. Warsztat będzie tłumaczony na język polski.  

Życie z dziećmi może być wyczerpujące. Potrzeby wszystkich mają być zaspokojone - i to natychmiast. A co ze mną? Czy ja też jestem przyjmowany, uwzględniany? Czy mam przestrzeń dla siebie? Co z moim życiem? Na tych warsztatach zaprezentuję cztery życiowe tematy, na które natykam się wciąż i wciąż od nowa w procesie porozumienia bez przemocy. Będziemy także wypracowywać sposoby na to, by doznawać obfitości?

13:30 - 14:30 Przerwa obiadowa (obiad w cenie biletu)

14:30 - 17:00 Warsztaty
Do wyboru jeden z pięciu równolegle trwających warsztatów: 

Informacja zwrotna zamiast kary i nagrody (Marta Kułaga)

Być może doświadczyliście ograniczonej mocy zarówno kar, jak i nagród. Być może nie macie ochoty na wymyślanie kolejnych naprawdę uciążliwych kar i naprawdę motywujących nagród. Zapraszam Was na warsztat w czasie którego będziemy ćwiczyć alternatywę dla kar i nagród - czyli informacją zwrotną. Sposób na przekazanie jak, to co robisz wpływa na mnie, na budowanie szacunku i autentyczności w relacji, na widzenie i uwzględnianie siebie. 

Jak być przywódcą bez przemocy? (Agnieszka Stein)

Przywództwo w rodzinie i relacjach to temat, który zaczął być obecny w świadomości rodziców i osób pracujących z dziećmi, dzięki książkom Jespera Juula. Często spotykam się z pytaniami o to, czy dorosły ma być w relacjach z dziećmi przywódcą, po czym poznać że nim jest i na czym to w ogóle polega.
Równocześnie, jest potrzeba definiowania przywództwa na nowo, ponieważ stare modele bycia przywódcą, autorytetem, bycia odpowiedzialnym nie do końca przystają do naszych aktualnych potrzeb. Nie chcemy już być przywódcami z pozycji władzy, siły i przewagi nad ludźmi.Jeśli więc ktoś chce być przywódcą, to nie dostanie już dzisiaj na to gotowej recepty. Potrzebuje sam sobie zdefiniować i wypracować, jakim przywódcą chce być i co to dla niego znaczy. Potrzebuje też wielu rzeczy się nauczyć, co powoduje, że takie nowe przywództwo może być impulsem do ogromnego rozwoju i zmiany, także w innych obszarach życia.

Jak przez zabawę uczyć dzieci empatycznej komunikacji? (Magdalena Wegner)

Dzieci najlepiej uczą się przez naśladowanie zachowań dorosłych. Najważniejsze więc w nauce empatycznej komunikacji jest modelowania tego typu kontaktu przez nauczyciela. Możemy jednak wzmocnić te działania proponując dzieciom szereg gier, ćwiczeń i zabaw, które wzmacniają umiejętności empatyczne.
Podczas tych warsztatów poznacie sposoby na ćwiczenie z dziećmi - odróżniania obserwacji od ocen, ćwiczenie kontaktu z własnymi i cudzymi uczuciami, naukę nazywania potrzeb, formułowania próśb a także uważnego słuchania.
W trakcie warsztatów doświadczycie tych ćwiczeń na sobie, aby odczuć jak one działają. Nie będziemy opowiadać o tym co robić z dziećmi, tylko sami będziemy to robić.

System Wewnętrznej Rodziny w pracy z dziećmi (Agnieszka Koluch)

IFS, czyli System Wewnętrznej Rodziny (z ang. Internal Family Systems) to model terapeutyczny stworzony przez Richarda Schwartza. Główne założenie IFS jest takie, że każdy z nas posiada w swoim wnętrzu zdrowy, mądry, pełen miłości i łagodności rdzeń, nazywany JA (z ang. Self). Poza nim posiadamy także szereg części, których działania czasem bywają radykalne, szczególnie w obliczu zewnętrznych presji.Podczas warsztatów przyjrzymy się:
- jakie części kierują dziećmi, kiedy zachowują się dla nas w trudny i niezrozumiały sposób (np. część agresywna, rozzłoszczona, płaczliwa, dokuczliwa itp.),
- jak możemy otoczyć te części troską i uwagą,
- jakie nasze części uaktywniają się pod wpływem zachowania dzieci,
- w jaki sposób możemy uzyskać oraz pielęgnować w sobie dostęp do naszego łagodnego, cierpliwego i spokojnego rdzenia - JA?
Zrozumienie dynamiki działania części (naszych i dzieci), które wzajemnie na siebie oddziałują może pomóc nam w osiągnięciu stanu większej akceptacji i świadomości. Dzięki energii własnego JA rola przewodnika i naturalnego lidera wśród dzieci może przyjść nam z łatwością, dlatego warsztaty skierowane są dla wszystkich osób, dla których ważne są relacje z dziećmi.

Drzewko Porozumienia - jak wspierać dzieci w drodze do porozumienia? (Tassilo Peters, Niemcy)
Warsztat będzie tłumaczony na język polski.

Codzienne życie w przedszkolu i szkole jest pełne konfliktów. Dzieci walczą ze sobą, szturchają, biją, grożą, wyzywają, a rola nauczyciela skupia się na wydawaniu wyroków i nakładaniu konsekwencji. Prawdziwe zrozumienie wydaje się niemożliwe. W jaki sposób nauczyciele mogą konstruktywnie towarzyszyć dzieciom w ich codziennych konfliktach? Co jest potrzebne dzieciom do rozwiązywania konfliktów w łatwy, szybki i trwały sposób? Drzewko Porozumienia (oryg. Fridensstock, po niemiecku "gałąź pokoju / kij pokoju") to proste narzędzie, które wspiera dzieci, wychowawców i nauczycieli w konstruktywnym rozwiązywaniu konfliktów. W każdym konflikcie dzieci uczą się czuć, odkrywać i wyrażać swoje emocje i potrzeby oraz znaleźć rozwiązanie możliwe do zaakceptowania przez wszystkich zaangażowanych. Na tych warsztatach dowiesz się, jak to jak to zrobić i jak Drzewko Porozumienia może Ci to ułatwić.

17:00 - 18:00 Zakończenie konferencji