Krzysztof Napiórkowski | Grazyna Łobaszewska - RJF 2016

KRZYSZTOF NAPIÓRKOWSKI:
Krzysztof Napiórkowski za sprawą kolejnej płyty "10 x Twardowski" udowadnia, że łagodna, relaksująca muzyka pisana poetyckim piórem może być nie tylko oryginalna, ale i do głębi poruszająca.

Czwarty krążek kompozytora i wokalisty inspirowany jest twórczością jednego z najlepiej rozpoznawalnych polskich poetów - Jana Twardowskiego. 

W nagraniach wzięli udział m.in. Anna Maria Jopek oraz Adam Strug.

"Pomysł narodził się dość dawno temu, prawdopodobnie jeszcze przed nagraniem poprzedniego albumu pt. "Ziemie obiecane", ale propozycja nagrania pojawiła się dopiero w zeszłym roku.

Wiersze Twardowskiego za sprawą zrozumiałego, przystępnego języka stały się niezwykle popularne jeszcze za życia księdza. Doczekały się również licznych przekładów na języki obce. Jest to poezja, która w swojej prostocie pozostaje niezwykle przejmująca. Musiałem dać sobie nieco czasu na wybór i interpretację wierszy, choć towarzyszyły mi one praktycznie od zawsze.

Twardowski był niezwykle przenikliwy w stosunku do natury człowieka i relacji międzyludzkich. Był kapłanem, ale i humanistą. Akceptował zarówno te dobre jak i złe strony człowieka.
Wierzył, że to właśnie stanowi o równowadze świata. Tym samym teksty, które pisał przesycone są ładunkiem dobroci i zrozumienia. Moim celem jest połączenie muzyki i słów, tak aby pozostawiły w duszy odbiorcy ślad. Poezja ma w sobie pewną subtelność, pewne niedopowiedzenie, które świetnie uzupełnia dźwięk. Jest jak kolejny instrument podkreślający temperament kompozycji.
Jeśli używa się go z należytą ostrożnością i szacunkiem, jest w stanie dotrzeć do wielu odbiorców.

Płyta to monograf księdza Twardowskiego z moją muzyką.
Wierzę, że muzyka skraca dystans pomiędzy poetą a czytelnikiem i ja chciałbym tę odległość uczynić jak najmniejszą".

Wiersze ks. Jana Twardowskiego śpiewają: Krzysztof Napiórkowski, Anna Maria Jopek i Adam Strug Krzysztof Napiórkowski swobodnie sięga po różne stylistyki, których wspólnym mianownikiem są wyważone, bogate kompozycje, a także pełne dystansu do świata poetyckie teksty piosenek.

GRAŻYNA ŁOBASZEWSKA:
Artystka jest rodowitą gdańszczanką i właśnie w tym mieście stawiała swe pierwsze muzyczne kroki. Tutaj ukończyła szkołę muzyczną w klasie fortepianu, a w latach 1970-72 była słuchaczką Studia Piosenki PR i TV prowadzonego przez Renatę Gleinert.
Po raz pierwszy muzyczny świat usłyszał o Grażynie w 1971 roku na FPR w Zielonej Górze. Rok później artystka przeniosła się do Poznania, który na kilka lat stał się jej "drugim domem". Od tego momentu kariera wokalistki potoczyła się błyskawicznie. Nie mogło być inaczej, bo jak mówi Krzysztof Ścierański, basista i kompozytor, Grażyna to "najczarniejsza z białych kobiet". Krytycy zaś bez wahania porównują wokalistkę z Areth Franklin czy Billie Holiday.
Publiczność zachwycają nie tylko wykonania piosenek napisanych specjalnie dla Grażyny przez najwybitniejszych polskich kompozytorów muzyki rozrywkowej, ale także jej własne interpretacje standardów jazzowych, gospel jak również niezwykle osobiste wersje kolęd i pastorałek z całego świata.
Pierwsze lata kariery to niezwykle trudna,ale i pozwalająca na zdobycie doświadczenia praca w chórkach gwiazd polskiej sceny- Haliny Frąckowiak ,Wojciecha Skowrońskiego i Elżbiety Wojnowskiej.
W 1975 roku wokalistka zaczęła współpracę z grupą S-26 Andrzeja Ellmana. Potem związała się z zespołem Egro Band. Wraz z nim koncertowała w kraju oraz w NRD, RFN, Czechosłowacji i na Węgrzech. Na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu wystąpiła po raz pierwszy w 1974 by potem pojawiał się na deskach opolskiego amfiteatru wielokrotnie. W 1976 zdobyła tam nagrodę dziennikarzy za "Nocny spacer", w 1978 III nagrodę za "Zwierciadło Czasu", a w 1991 I nagrodę za "Wszystko co złe omija mnie".
W latach 1978-1983 była wokalistką zespołu Crash. Wystąpiła z nim w koncertach głównych MFMJ (Międzynarodowy Festiwal Muzyki Jazzowej) Jazz Jamboree w Warszawie w latach 1977-1978 i w 1981. W latach 1983-1989 współpracowała z jazz-rockową grupą Cancer. Z Crashem i Cancerem dokonała nagrań radiowych i telewizyjnych. Występowała i nagrywała także z zespołami Janusza Komana, Alex Bandem Aleksandra Maliszewskiego, Grupą Doktora Q Tadeusza Klimondy i z orkiestrą Zbigniewa Górnego. Dokonała licznych nagrań archiwalnych dla Regionalnej Rozgłośni Polskiego Radia w Poznaniu i Warszawie z czołowymi muzykami jazzowymi, m. in. z Januszem Skowronem i Krzysztofem Ścierańskim oraz Ryszardem Sygitowiczem. Od 1997 współpracuje z Triem Jarosława Śmietany, z którym wystąpiła na wielu festiwalach, między innymi w Danii, Szwecji, Francji, Hiszpanii a nawet Kuwejcie.
W 2005 roku ukazała się płyta będąca owocem współpracy Grażyny Łobaszewskiej z autorem tekstów, Krzysztofem Loganem Tomaszewski a także młodym, trójmiejskim Jazzmanem - Piotrem Manią. "Prowincja jest piękna", bo taki tytuł nosi album, to zbiór przepięknych kompozycji będących spojrzeniem na otaczający nas świat, refleksji nad tym, co tak naprawdę w życiu ważne.
Wspaniały kontakt z młodzieżą, chęć dzielenia się swą ogromną wiedzą i doświadczeniem, a także miłością do muzyki sprawiają, że artystka jest również lubianym pedagogiem. Praca dydaktyczna stanowi bardzo ważny aspekt życia wokalistki, której pogoda ducha i wielkie poczucie humoru uwielbiają studenci i warsztatowicze.
Grażyna Łobaszewska prowadzi zajęcia z emisji głosu a także interpretacji piosenki. Od 1997 do 1999 roku prowadziła Studium Piosenki w Gdańsku. W latach 2001-2002 była wykładowcą w Wyższej Szkole Teatralnej w Krakowie a także Wrocławskiej Szkole Jazzu i Muzyki Rozrywkowej. Od 1998 roku do 2003 prowadziła warsztaty wokalne organizowane przez Centrum Animacji Kultury przy Ministerstwie Kultury i Sztuki.
Artystka jest również jurorem na wielu festiwalach piosenki.
Od 2000 r. Grażyna Łobaszewska współpracuje z młodymi, trójmiejskimi Jazzmanami: Piotrem Manią, Patrykiem Stachurą i Kubą Staruszkiewiczem. Od 2008 r. regularnie towarzyszy Grażynie tczewska formacja AJAGORE w składzie: Sławomir Kornas (bas, śpiew), Maciej Kortas (gitary) oraz Michał Szczeblewski (perkusja). Owocem tej współpracy jest niezliczona ilość koncertów oraz najnowsze wydawnictwo poświęcone pamięci Czesława Niemena pod tytułem "Dziwny jest."